• GMINA NIEDŹWIEDŹ

              Gmina Niedźwiedź leży w południowej części powiatu limanowskiego, na północnych stokach Gorców. Powierzchnia gminy wynosi 74,44 km2. Zamieszkuje ją około 6800 osób.  W skład gminy wchodzą cztery wsie: Podobin, Niedźwiedź, Konina, Poręba Wielka. Podobin to najmniejsza wieś w gminie, granicząca z Mszaną Dolną, posiadająca dogodne warunki do uprawiania lotniarstwa. Niedźwiedź jest siedzibą władz gminnych. Wieś jest poło-żona centralnie u zbiegu doliny Porębianki i Koniny. Poręba Wielka jest największą wsią gminy, posiadającą bardzo dobre warunki do uprawiania turystyki. Z dziejów gminy   Pierwsze wzmianki o Niedźwiedziu pochodzą z XIV wieku. W tym czasie ziemie te stanowiły dobra zakonu Cystersów w Szczyrzycu. W wieku XV przeszły na rzecz skarbu królewskiego i weszły w skład tenuty nowotarskiej, a następnie jako dzierżawa w ręce rodziny Radułtów. W roku 1518 dobra te przejęła rodzina Pieniążków. w 1565 roku grunty sołtysa przekształcono w folwark dworski. W tym czasie powstał klucz porębski, w skład którego weszły Niedźwiedź, Konina, Podobin, Mszana Górna i Lubomierz. Poręba Wielka stała się centrum administracyjnym. Na mocy konstytucji sejmowej z roku 1607 klucz porębski otrzymał Sebastian Lubomirski. W 1710 roku klucz przeszedł w ręce Sanguszków, a w roku 1760 dostał się w posiadanie rodziny Wodzickich.
           
           

          KONINA

          HISTORIA:

              Pierwotne nazwy Koniny to: Kórzyna, Kónina. Obecną nazwę najprawdopodobniej należy zawdzięczać błędom urzędników w trakcie przepisywania dokumentów.   
          Pierwszymi osadnikami na naszym terenie byli zakonnicy Cystersi ze Szczyrzyca, którzy pojawili się tutaj pod koniec XIV wieku. Oni jako pierwsi rozpoczęli pracę w dzikiej, pierwotnej puszczy, karczując drzewa i budując pierwsze prymitywne domostwa. Na rozwój wsi znaczny wpływ mieli również pasterze wołoscy, którzy prowadzili intensywne osadnictwo w XV wieku. Po utworzeniu tzw. Klucza Porębskiego i objęciu go przez Lubomirskich, na terenie Gorców nastąpił rozwój produkcji przemysłowej. W Potaszni w XVIII wieku była wytwórnia potażu, huta szkła, a na północnych stokach Turbacza w tzw. Limierzyskach wypalano węgiel drzewny. W roku 1887 rozpoczęła działalność "szkółka zimowa", w której uczono tylko w okresie zimowym. Od 1907 roku rozpoczęła działalność szkoła publiczna.  W latach drugiej wojny światowej w Gorcach działała silna i dobrze zorganizowana partyzantka.
            Z tego okresu pochodzi najbardziej znana postać miejscowości Julian Zapała "Lampart" - dowódca oddziału partyzanckiego Armii Krajowej. Jego oryginalny grób znajduje się na cmentarzu w Niedźwiedziu.

           

          INFORMACJE TURYSTYCZNE:

              Wieś położona w dolinie potoku o tej samej nazwie , na północnych stokach Gorców, o niepodważalnych walorach turystyczno-wypoczynkowych. Położona na wysokości 55o m n.p.m., zajmuje obszar 2690 ha, z czego 1818 ha to lasy (64%). W Koninie mieszka ponad 1860 osób. Godnymi uwagi turysty zakątkami wsi są: Potasznia (jeden z najpiękniejszych terenów nie tylko gminy, ale całych Gorców) oraz "Koński Banior" - wspaniały wodospad na miejscowej rzece. Wieś dzieli się na osiedla położone w dolinie potoku Konina i na okolicznych wzgórzach.

           

              W Koninie działa zespół regionalny "Turbacyki",który występując na licznych przeglądach i konkursach, rozsławia region Zagórzan.

           

            Na osiedlu Garłyty mieszkał znany gawędziarz gorczański - śp. Stanisław Kurek -laureat wielu konkursów folklorystycznych.

           

              Z Koniny prowadzą niezwykle ciekawe trasy turystyczne na Turbacz oraz Kudłoń (niestety nieoznakowane). W 1981 roku doceniając piękno przyrody gorczańskiej utworzono Gorczański Park Narodowy. Część terenów leśnych należących do Koniny zostało włączonych w obszar GPN.